Byki

Był raz sobie stary byk.

Byczy kark miał oraz ryk.

Dnia pewnego z trawką w pysku

Leżał bykiem na pastwisku

(Albo- jak ktoś sobie życzy

Byczył się, po prostu byczył).

Niedaleko byka brykał

Młody byczek z cielętnika

Brykał, a gdy się roz-brykał,

Nagle bykiem wyrżnął byka.

Starzec aż z wrażenia siadł.

Na młokosa spojrzał bykiem

I zaryczał strasznym rykiem:

– Czyś ty chłopcze z byka spadł?

Wszak wśród zasad cielętników

Już od wieków bykiem stoi,

Że steranych osobników

Bóść rogami nie przystoi.

Winowajca już nie brykał,

Bo go zdjęła szczera skrucha:

– Wybacz- rzekł- strzeliłem byka.

– I byk w mig się… udobruchał,

Bo choć czasem groźnie ryczy,

Równy gość jest- kumpel byczy.

il. pixabay.com

Słowniczek

byk – samiec bydła domowego;

byczy kark – jak u byka, mocny, potężny;

leżeć bykiem – leniuchować;

byczyć się – leniuchować;

byczek – młody byk;

wyrżnąć bykiem – uderzyć głową;

spojrzeć bykiem – spojrzeć nieżyczliwie;

spaść z byka – robić coś bez sensu;

strzelić byka – zrobić głupstwo, popełnić nietakt;

byczy chłop, kumpel, kompan – doskonały, znakomity;

© Copyright Władysław Wróblewski. Treści objęte prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Powered by Content Management System. Created by: Pantkowski Design.