Byki
Był raz sobie stary byk.
Byczy kark miał oraz ryk.
Dnia pewnego z trawką w pysku
Leżał bykiem na pastwisku
(Albo- jak ktoś sobie życzy
– Byczył się, po prostu byczył).
Niedaleko byka brykał
Młody byczek z cielętnika
Brykał, a gdy się roz-brykał,
Nagle bykiem wyrżnął byka.
Starzec aż z wrażenia siadł.
Na młokosa spojrzał bykiem
I zaryczał strasznym rykiem:
– Czyś ty chłopcze z byka spadł?
Wszak wśród zasad cielętników
Już od wieków bykiem stoi,
Że steranych osobników
Bóść rogami nie przystoi.
Winowajca już nie brykał,
Bo go zdjęła szczera skrucha:
– Wybacz- rzekł- strzeliłem byka.
– I byk w mig się… udobruchał,
Bo choć czasem groźnie ryczy,
Równy gość jest- kumpel byczy.
il. pixabay.com
Słowniczek
byk – samiec bydła domowego;
byczy kark – jak u byka, mocny, potężny;
leżeć bykiem – leniuchować;
byczyć się – leniuchować;
byczek – młody byk;
wyrżnąć bykiem – uderzyć głową;
spojrzeć bykiem – spojrzeć nieżyczliwie;
spaść z byka – robić coś bez sensu;
strzelić byka – zrobić głupstwo, popełnić nietakt;
byczy chłop, kumpel, kompan – doskonały, znakomity;