Kuzyni






Zszedł owczarek z połoniny 





Do kuzyna, na niziny. 





Miał być cały miesiąc, ale 





Strasznie tęsknił za Podhalem, 




































Więc nazajutrz rzekł: – Kuzynie,





Dobrze mi tu na nizinie, 





Jednak wracać czas do pracy, 





By przy stadzie pomóc bacy.
























Innym razem kuzyn bury 





Z płaskich nizin ruszył w góry 





Z grzecznościową rewizytą. 





Tam się śnieżnym przyjrzał szczytom 















Innym razem kuzyn bury





Z płaskich nizin ruszył w góry





Z grzecznościową rewizytą.





Tam się śnieżnym przyjrzał szczytom































I obwąchał Zakopane,





Po czym rzekł: – Nie, nie zostanę, 





Bo choć Tatry- istne cuda, 





Nie ma to jak własna buda.











			

			

				
				
				
				
			

			

				
				
				
				
				

				
				
				
				
				
		
			

			

				

				
			

				
				
				
				
				
				
				

				

				
				
				
				
				

				
				
				
				
				
© Copyright Władysław Wróblewski. Treści objęte prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Powered by Content Management System. Created by: Pantkowski Design.