Myszarka
Polna myszarka,
Myszarka polna,
Sławna spryciarka
Mała – lecz wolna.
W norze się schowa
Skryje w łopianie.
– Bocian i sowa
Niegroźni dla niej!
Tak, moim gościem była polna myszka, czyli myszarka. Na jej życie czyhają lis, łasica, sowa i bocian. A ja narzekam na jednego tłustego kocura! Przetrwać na polu to dopiero sztuka!
Jak już wspomniałam, pewnego razu kuzynka zapukała do mojej nory i poprosiła o gościnę. Chciała porządnie odpocząć, ale ledwo się przespała, zabrała się za naszego mruczka Kacpra. Sprowokowała go do ataku – i się zaczęło! Do dzisiaj pamiętam tę scenę:
Futrzak rusza w pogoń. Ona pod biurko – on za nią. Wykonują slalom między krzesłami i dają nura pod komodę. Mysz wybiega na środek pokoju, a drapieżnik… zostaje pod meblem. Zakleszczył się tłuścioszek. Wtedy bohaterka tego rozdziału spokojnie podchodzi do kocura… Ech, piękny to był widok, kiedy wytargała go za wąsy i nieźle mu nagadała!
Jak napisałam w wierszu, myszarka jest mistrzynią w znajdowaniu schronienia. A inny mój kuzyn wcale nie szuka ukrycia, bo całe swoje gryzonie życie spędza w kryjówce! Jest to sławny…
Goffer
Fot. 1: Krzysztof Maria Różański, (Upior polnocy)
Fot. 2: Adrian Tync, Wikipedia