Czy ktoś powie nam, jak zwie się

Ptak, co nocą huczy w lesie?

Mówią o niej „mądra głowa”.

– Tak, to sławna pani s _ _ _ .

Rudzi tatusiowie,

Rude nasze mamy.

Rude nasze uszy,

Rude kity mamy.

_ _ _ s _ .

Słyszeliście o Pinokiu?

Ciężki nieboraka los.

Lubi kłamać, a gdy kłamie,

W mig wydłuża mu się _ _ s.

Jest nią żur lub jarzynowa.

Mniam! – pożywna jest i zdrowa.

Mniam! Smakuje doskonale.

Mniam! Zjem łyżką cały talerz!

z _ _ _ .

Długa albo krótka,

Głośna albo cicha.

Zapisana w nutkach.

Co to jest, do licha?

_ _ z _ _ _ .

Wszystkie są zrobione z gliny.

Nie z papieru, nie ze słomy.

Czy ktoś wie, jak zwą się „klocki”,

Z których budujemy domy?

c _ _ _ _ .

Gdzie żongluje się piłkami?

Gdzie pan słoń do tańca rusza?

W jakim miejscu biały królik

Wyskakuje z kapelusza?

c _ _ _ .

Siedzi na trybunie

Krzyczy: „gola! Gola!”

Chociaż w piłkę nie gra,

Ważna jego rola.

_ _ _ _ c

Jak donosi radio,

Jak donoszą pisma,

Najsmaczniejszy w świecie

Jest drożdżowy przysmak.

_ _ _ c _ _ .

Siostrą jest chochelka,

A widelec bratem.

Ważna choć niewielka,

Miesza Ci herbatę.

_ _ ż _ _ _ _ _

Mam naczynie z kuchni rodem.

Nie na zupę, nie na tran.

Nosi wodę, czystą wodę.

A jak się nazywa? – Dz _ _ _ .

Ususzone winogrona

Dla mnie i dla gości.

Ususzone winogrona,

Brązowe słodkości.

_ _ dz _ _ _ _

Z czarnej barwy w świecie słynie,

A znajdziemy ją w kominie.

_ _ dz _

Noszą mnie na głowie

Panie i panowie.

_ _ _ _ _ _ sz

Jestem meblem, co z radością

Drzwi otwiera wielu gościom.

Goszczę piżamy mamy,

Goszczę krawaty taty.

Goszczę koszulki Ulki

Oraz ubranka Janka.

Sz _ _ _

Elektryczny pracuś

Ma zasługi duże:

Krąży po pokoju

I pożera kurze.

W piłkę grać nie lubi

Nie hoduje róż,

Ale znakomicie

Zbiera w kącie kurz.

_ _ _ _ _ _ _ cz

Mam o sobie opowiedzieć?

Uczynię to z chęcią:

Słońce jest mym przyjacielem,

A doktorem dzięcioł.

Ptaszek na mnie wije gniazda,

Kuna po mnie skacze.

Wiosną sprawiam sobie z liści

Zielony kubraczek.

drz _ _ _